Duyun Bu Sesi: Kırmızı Ceketli Ali’nin İsyanı!

Madde bağımlılığından kurtulmayı başaran Kırmızı Ceketli Ali Gültekin, şimdi de sokaklarda kalmamak için mücadele veriyor. Kendi çabalarıyla hayata tutunan Ali, sosyal yardım ve istihdam bekliyor. Herkes yardım edeceğini söylüyor ama ortada hiçbir yardım yok.

Yıllar önce sokaklarda madde bağımlılığına mahkum kalmış kırmızı ceketli Ali Gültekin, yeniden sokaklara dönmemek için var gücüyle savaşıyor. Ali, bağımlılıklarından kurtulmayı başarsa da, hayatındaki zorluklarla başa çıkmakta zorlanıyor.

Geçmişte Akdeniz Haber Ajansı’nda işe başlayan Ali, burada ses getiren haberlere imza atmış. Milliyet gazetesi büro şefi Mustafa Ergün’ün dikkatini çekmesiyle Milliyet bürosunda çalışmaya başlamış. Ancak, gazetenin satın alınmasıyla birlikte işsiz kalan Ali, bu süreçte ailevi sorunlarla da yüzleşmek zorunda kalmış.

“Benim adımı Mersin’de herkes biliyor ama kimse yardım etmiyor,” diyen Ali, eski bir bağımlı olarak kendi çabaları ve kızının desteğiyle hayata dönüş yaptığını vurguluyor. Kızını okutmak için verdiği mücadele, Ali’yi bir rol model haline getirirken, onun ekonomik özgürlüğü olmaması, bu durumu ironik bir hale getiriyor. “Kendi kirasını dahi ödeyemeyen, engelli maaşı ile geçinen biri olarak nasıl rol model olabilirim?” diyor.

Ev sahibi tarafından tahliye davası açıldığını ve eğer tahliye edilirse tekrar sokaklara döneceğini ifade eden Ali, “Sokaktan çıktım ama bir türlü sokaktan kurtulamadım. Sokağa dönüş eşiğini aşmam gerekiyor,” diyor.

Hayata tutunabilmesi için bir işe ihtiyacı olduğunu dile getirirken, “Eğer iş bulamazsam, tekrardan sokaklara dönmek zorunda kalacağım. O zaman, kimseye iyi bir örnek olamayacağım,” şeklinde konuşuyor.

Kırmızı ceketli Ali, İdari Yetkililerden, Mersin Büyükşehir Belediyesi ve alt birimlerinden destek bekliyor. “İki milyonluk nüfusu olan bir şehirde, bağımlılıklarından kurtulan birine destek verememek büyük bir kayıp,” diyor. “Sokaktan çıktım ama sokaktan kurtulamadım. Hayata tutunabilmem için bir işe ihtiyacım var. Aksi halde yine sokağa döneceğim.”

Ali, yaşadığı zorlukların anlaşılmadığını, herkesin kendisine “Ali bunu başardı, Ali şunu yaptı” dediğini ancak somut bir destek verilmediğini vurguluyor.

“İmdat, ölüyorum! Allah için bir yardım edin!” diyerek haykıran Ali, eğer sahiplenilmezse, kendisini bir bidon benzini üzerine dökerek ateşe vermekten başka çare bulamayacağını belirtiyor. “Çünkü bana başka çare bırakmıyorlar.” Ali’nin isyanı, sadece kendi hikayesinin değil, toplumdaki pek çok insanın yaşadığı zor durumların da bir yansıması. Bu mücadele, sadece Ali için değil, onun gibi olan birçok insan için bir umut ışığı olmayı bekliyor.